Jedan neurolog je ponudio dokaz da je umetnik imao egzotropiju – jedan vid strabizma (razrokosti), pri čemu je jedno oko blago pomereno ka spoljašnjoj strani.

Autor: Amanda B. Kiner (Amanda B. Keener)

OTKRIĆE: Veruje se da je Leonardo da Vinči za slikanje Isusa Hrista na slici “Spasitelj sveta” koristio sopstveni lik. Umetnik je možda imao egzotropiju, jednu vrstu razrokosti, pri kojoj je oko blago izvijeno ka spolja, otkriva istraživanje.

Da je Leonardo da Vinči imao dobrog oftamologa, možda u njemu ne bismo imali tako sjajnog umetnika. To se može zaključiti na osnovu slika i skulptura za koje se veruje da su napravljene prema njegovom liku.

Dr Kristofer Tajler (Christopher Tyler), neurolog, specijalista za čulo vida, sa Gradskog univerziteta u Londonu istraživao je šest umetničkih dela, uključujući i slike “Spasitelj sveta” i “Vitruvijev čovek”. “Na pet od njih može se primetiti blaga razrokost, stručno nazvana egzotropija, koja može ometati trodimenzionalni vid”, zabeležio je Tajler u internet izdanju časopisa JAMA Ophtamology, od 18. oktobra.

Egzotropija, kod koje je jedno oko blago okrenuto ka spolja, jedan je od nekoliko poremećaja čula vida koji se nazivaju zajedničkim imenom strabizam. Danas se strabizam, koji pogađa oko 4% populacije u Sjedinjenim Američkim Državama, leči pomoću specijalnih naočara, poveza preko oka ili hirurškim zahvatom.

Tajler je proračunao razliku u poravnanju oka na slikama na isti način kako to radi optičar kada sklapa naočare. Na većini portreta oko je blago pomereno, osim na slici “Vitruvijev čovek”. Tajler pretpostavlja da je da Vinči imao povremenu egzotropiju, koju je bilo moguće kontrolisati: “Osobe sa povremenom egzotropijom imaju sposbnost da poravnaju svoje oči i posmatraju trodimenzionalno, ali kada ne obraćaju pažnju na to ili kada se zamore, egzotropija se ispolji.”

Ukoliko je da Vinči imao sposobnost da kontroliše svoju egzotropiju, Tajler pretpostavlja da bi mu to dalo prednost u pogledu stvaranja umetničkih dela. “Posao slikara je da slika na dvodimenzionalnoj površini”, kaže on, “što može biti teško kada posmatrate svet u tri dimenzije.” Oba oka se moraju fokusirati na isti predmet kako bi postojao trodimenzionalni vid. Mnogi slikari zažmure na jedno oko kada posmatraju svoj model kako bi lakše preneli neophodne detalje na dvodimenzionalnu podlogu. Međutim, uz pomoć povremene egzotropije, da Vinči je mogao da se lako prebacuje sa dvodimenzionalnog na trodimenzionalno posmatranje i obrnuto.

Izvor: scienceworld